فرق شومیز با بلوز و تونیک چیست؟

۳۵ بازديد
همانطور که گفتیم لباس پوشیدن درظاهر شخص بسیار تاثیر می گذارد. بیشتر مردم در دیدار اول شخصیت افراد را براساس مدل لباس پوشیدن آنها تحلیل می کنند. زنان نیز از این قاعده مستثنی نیستند و در موقعیت های مختلف باید لباس خود را با توجه به نوع مراسم درست انتخاب کنند. به عنوان مثال، انتخاب و پوشیدن تونیک و شومیز یا بلوز براساس طراحی و جنس پارچه در هر موقعیتی متفاوت است؛ بنابراین باید از کاربردهای آن و تفاوت تونیک و شومیزاطلاع داشته باشید. بارزترین فرق بین تونیک و شومیز و بلوز در قد آنهاست. تونیک معمولا ظاهر بلندتری از شومیز دارد و روی ران پا قرار می گیرد. همینطور مدل آن ساده تر از شومیز است. هر چند مدل مجلسی آن نیز وجود دارد. بلوز برخلاف تونیک تا بالای باسن می باشد و معمولا گشاد است.

فرق پیراهن و شومیز

طبق تعریف هایی که از پیراهن زنانه و شومیز داشتیم یکی از مهمترین فرق بین آن ها در جنس به کار رفته در پارچه شان می باشد. شومیز ها معمولا از جنس بسیار لطیفی تولید می شوند مانند پارچه های حریر، نخ پنبه، پوپلین، پارچه جین کاغذی و لینن که برای فصل تابستان و بهار مناسب می باشند و می توان آن ها را زیر مانتو و در مجالس و مهمانی ها پوشید و اما پیراهن زنانه را با پارچه های درجه یک از دانتل های گیپور، لمه و... که مناسب برای مراسم های نامزدی، عقد و جشن های خاص است تولید می کنند.

فرق تونیک و سارافون

همانطور که در بالا از ویژگی های تونیک و سارافون گفتیم تفاوت آن ها در قد لباس و آستین می باشد. تونیک ها نوعی تیشرت یا بلوز هستند که اغلب قد آن تا خط باسن و یا بالای زانو و معمولا آستین بلندی دارند ولی سارافون ها، پیراهن زنانه یا دخترانه بدون آستین هستند که از گردن تا زانو را کاملا می پوشاندند.

تیشرت چیست؟

همان طور که از نام تیشرت ها « t- shert»یا «tee_ shert»  مشخص است تیشرت ها پوششی هستند به شکل حرف انگلیسی که برای بالاتنه مردان و زنان به کار می رود. تیشرت ها را معمولا به عنوان لباس غیر رسمی می شناسیم زیرا  دارای یقه گرد و ساده و آستین کوتاه هستند، جالب است بدانید که شکل اولیه تیشرت های امروزی همان زیرپوش های یکسره قرن نوزدهم است که ابتدا توسط کارگران معدنچی و کشتی گیران از آن استفاده می شد و سپس در اواسط قرن بیستم از لباس زیر به لباس های غیررسمی عمومی تبدیل شد. تی شرت ها عموما از پارچه ای کشسان، سبک و ارزان ساخته می شوند که به راحتی شسته می شوند. معمولاً جنس تیشرت ها از منسوجات پنبه ای و کشباف است که در مقایسه با پیراهن های دوخته شده از پارچه، بافت انعطاف پذیر تری دارند. گاهی تیشرت ها بدنه ای لوله‌ شکل دارند که بر روی یک دستگاه بافندگی دایره‌ای تولید می شوند، به طوری که بالا تنه هیچ درز جانبی ندارد. امروزه تولید تی شرت ها با ماشین های خودکار صورت میگیرد.از دهه 1960، با گسترش صنعت چاپ روی پارچه، تی شرت ها  تنها یک پوشش نبودند بلکه به عنوان وسیله ای برای بیان عقاید شخصی رشد کردند. از دهه 1970 تی‌شرت‌هایی با چاپ برند های مخصوص مانند کوکاکولا و میکی موس یک شکل استاندارد بازاریابی برای محصولات عمده ی مصرف‌کننده آمریکایی بود.
همچنین معمولاً برای بزرگداشت یک رویداد یا بیان یک بیانیه سیاسی یا شخصی استفاده می شود. از دهه 1990، تولید تی شرت با لوگوها یا پیام های شرکتی خود به عنوان بخشی از کمپین های تبلیغاتی برای شرکت ها در اندازه های مختلف معمول شد. از اواخر دهه 1980 و به خصوص دهه 1990، تی‌شرت‌هایی با لوگوهای برجسته طراحان، به‌ویژه در بین نوجوانان و جوانان رایج شد.

بلوز چیست؟

کلمه بلوز«به انگلیسی Blouse »در واقع ریشه ای فرانسوی دارد، سربازهای فرانسوی جنگ های صلیبی نوعی لباس گشاد آبی رنگ بر تن می کردند به نام  پیراهن لوئیزیانا که آنها را در برابر گرد و غبار محافظت می کرد به مرور زمان این پیراهن ها به  خاطر شهر پلوزیوم در مصر که محل استفاده آن بود تغییر نام داد. بلوز های اولیه آنقدر گشاد بود که در قسمت کمر به وسیله ی یک کمربندجمع می شد و بیشتر توسط مردان، زنان و کودکان برای کارکردن استفاده می شد.
امروزه بلوز ها به شکل اجداد قدیمی خود تنها برای زنان کاربرد دارد و بلوز های مردانه در واقع تی شرت های نازک و آستین بلندی هستند که مخصوص فصل بهار و تابستان و یا روزهای نه چندان سرد پاییز هستند. بلوزها با همان یقه هایی که در طراحی تیشرت استفاده می شود یعنی یقه گرد و یقه هفت دوخته می شوند و البته گاهی بلوزها با یقه اسکی طراحی می شوند.

انواع تیشرت:

همانطور که گفته شد تیشرت ها به دلیل راحتی که دارند یکی از محبوب ترین نوع پوشش بالاتنه هم در بین خانم ها و هم آقایان هستند. بنابراین طراحان تیشرت دنیای رنگارنگی از طرح، نقش، برش و تن خور لباس را پیش روی طیف وسیع مصرف کنندگان تیشرت قرار داده اند. تیشرت ها بسته به نوع یقه، آستین، آزادی لباس، طرح و چاپ روی آنها انواع مختلفی دارند.

1- تیشرت ها از نظر نوع یقه:

تیشرت یقه گرد:

بیشتر تیشرت ها با این نوع یقه طراحی میشوند دور یقه معمولا با نوار کشبافی به رنگ زمینه ی تیشرت دوخته شده است، بازی یقه دراین مدل از تیشرت ها زیاد نیست و همین سادگی یقه باعث می شود بتوان این نوع از تیشرت ها را زیر یک پیراهن یقه دار پوشید و دکمه های پیراهن را باز گذاشت و یا حتی شما می توانید تیشرت یقه گرد و تک رنگ خود را با یک کت اسپرت ست کنید و یک استایل شیک اسپرت برای خود بسازید.
منبع
پوشاک کوهستانی

ویژگی های استایل رترو

۳۵ بازديد

استایل رترو (Retro style) چیست؟

استایل رترو برای اولین بار در دهه 1970 در مورد لباس ها به کار رفت. این نوع استایل به سبک هایی اشاره دارد که از دوره های قبلی کپی یا اقتباس شده اند. سبک رترو در ابتدا توسط طراحان لندنی ابداع شد و در حقیقیت لندن محل شروع مد رترو بود که به سرعت به یک سبک رایج در سراسر دنیای مد تبدیل شد. بنابراین رترو تبدیل به یک کلمه کلیدی در مد برای استایل های رتروگراد یا مد گذشته نگر شد. در حالی که کلمه رترو در زمینه استایل و مد "جدید" بود اما نوع استایلی که متولد شده بود جدید نبود. در ادامه بیشتر در مورد استایل رترو و تاریخچه آن صحبت خواهیم کرد.

پیدایش استایل رترو

تقریباً در دهه شصت میلادی بود که استفاده از استایل های دهه بیست دوباره مد شد، زیرا تا حدودی این دو دهه هر دو با روحیات جوانی و هرج و مرج درگیر بودند. البته جالب است بدانید استایل رترو در دهه شصت به جای سالن های مد پاریس در خیابان های لندن متولد شد و رشد کرد. شاید به همین دلیل است که دهه 60 را نماد جوانی و سرزندگی می نامند، به طوری که هر بار که می خواهند به طراحان دامن کوتاه  تا بالای ران اشاره کنند نام این دهه را می آورند. به طور کلی می توان گفت با پیشرفت به سمت قرن بیست و یکم و رسیدن به دهه شصت و هفتاد میلادی، به ویژه اواسط دهه 70، استایل های نوستالژیکی از دهه های 20 و 30 میلادی که بیشتر مورد علاقه طراحان بود دوباره مد شدند. در نهایت در آغاز قرن بیست و یکم، یک استایل جدید ظاهر شد، یک مد که بر پایه الهام گرفتن از زمان های ماقبل بود و نام آن استایل رترو بود. این نوع استایل با ایده گرفتن از اثر هنری شخصی دیگر و کپی یا مخلوط کردن آن با سایر اشکال هنری ساخته می شود.
این استایل با در آمیختگی و در حال اصالتی که داشت نشان داد که چگونه یک مد قدیمی می تواند جدید و نو شود. به عنوان مثال، طرح های اصلی عصر فضا که توسط آندره کورژ، طراح پاریسی، طراحی شده بود را در استایل رترو زنانه با چکمه های چرمی سفید یا خال خالی بلند با پاشنه های کوتاه می پوشیدند. در نسخه های ترکیبی رترو، دامن های کوتاه را با کفش های پاشنه بلند یا چکمه های ارتشی یا با ساق شلواری ست می کردند.

ارجاع به طرح های قدیمی

از گذشته تا به امروز طراحانی هستند که طرح های قدیمی را کلمه به کلمه غارت می کنند و درز به درز، دوخت به دوخت، خط به خط آن را به نام خود می دزدند. برخی اصل را اعتبار می دهند. اما در این بین طراحانی هم هستند که همیشه در گوشه و کنار طرح الهام گرفته خود را از طراح اصلی یا طرح اصلی می برند. البته آن زمان کسانی که این کار را نمی کردند معمولاً به سه دلیل برای کپی کردن متهم نمی شدند. اول اینکه حتی زمانی که با اثبات بصری کپی مواجه می شدیم، اثبات کپی بودن طرح آن ها کار آسانی نبود. دوم اینکه، تعداد کمی از سردبیران مجلات می توانستند خطر از دست دادن صفحات تبلیغاتی را در صورت توهین به طراح تبلیغات بزرگ با متهم کردن او به دزدی، به خطر بیاندازند. سوم، تعداد زیادی از روزنامه نگاران مد در ترکیب رسانه ای اوایل دهه 2000 وجود نداشتند که اگر طرحی را می دیدند، می توانستند طرحی را تشخیص دهند.

واژه رترو چگونه ترند شد؟

یکی از دلایلی که استایل رترو در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم تبدیل به یک واژه ترند شد را می توان به خشم مردم نسبت به لباسهای قدیمی نسبت داد. زیرا پس از تقریباً یک دهه ترند بود استایل رترو بسیاری از زنان که در مغازه های دست فروشی و بوتیک های قدیمی به دنبال لباس های ساده بودند، ناگهان با لباس های قدیمی مواجه شدند که جدیدتر از جدید به نظر می رسیدند. البته که این طبیعت مد است که از گذشته خود تغذیه کند. شکایت از دوباره مد شدن لباس های دهه های قبل، مانند شکایت از مرغ در دستور غذا است. معمولاً شما در اغلب دستور غذاهای کلاسیک مرغ خواهید یافت و این برای قرن ها وجود داشته است، با این حال مردم هنوز غذاهایی جدید با گوشت مرغ درست می کنند. ممکن است برخی از ادویه ها را تغییر دهند، اما جز اصلی خیلی از غذاها هنوز مرغ است.
به همین ترتیب، یک مد لباس خوب از هر دوره ای زمانی به وضعیت کلاسیک در می آید که یک طرح خوب و آزمایش شده باشد و ارزش مدرن شدن با پارچه های جدید و اکسسوریهای جدید را داشته باشد. به عبارت دیگر، شما فقط دستور غذا را مطابق با سلیقه مدرن تغییر دهید.

ارتباط مد با استایل رترو

استایل رترو زنانه و مردانه ندارد. مد یک چیز بسیار خنده دار است. ممکن است شما در یک دوره ای یک لباس را هر روز بپوشید، اما با گذشت زمان، ظاهرتان عوض می شود و نمی توانید حتی تصور کنید که بخواهید دوباره آن لباس را بپوشید. اما شاید 10 یا 20 سال بعد، متوجه شوید که همان لباس دوباره ترند شده و مردم برای خرید آن از وب سایت های فروشگاهی پوشاک سر و دست می شکنند. حتی می توان گفت دیر یا زود، تقریباً همه ترندهای استایل رترو هم دوباره از مد می افتند و این دایره مد و استایل است. گاهی پیش می آید یک ترند کاملاً خنده دار از یک دهه را می بینیم که در آن زمان اصلاً به دنیا هم نیامده بودیم و تعجب کنیم که آیا واقعا چنین چیزی مد بوده است. اما تنها کافیست مد باری دیگر بچرخد و همان استایل ها را در وب سایت ها یا مجلات معروف مد ببینیم نا خودآگاه خود ما نیز جذب آن خواهیم شد. در حقیقت مد و ترند باعث می شود در مورد علاقه اصلی خود تجدید نظر کنیم. به نوعی، همیشه زمان خرید یک لباس ترند شده خود را توجیه می کنیم که این لباس را همه می پوشند و آن ترند حداقل برای چند ماه، تبدیل به لباس مورد علاقه جدید ما می شود.
البته که ترندها همیشه در حال تغییر هستند، اما همیشه دیر یا زود استایل های خوب به صورت کلاسیک مانند استایل رترو دوباره به میدان باز می گردند. یعنی فقط به این دلیل که یک مد خاص در دهه 60 محبوبیت داشت، به این معنی نیست که برای همیشه از بین رفته و در همان دهه دفن شده است.  همین حالا هم ممکن است به ترند های دهه های قبل نگاه کنید و تعجب کنید که چگونه کسی می تواند آن ها را در کمد لباس خود بگنجاند، اما زمانی که مجدداً ترند شوند تعجب می کنید از این که چقدر انجام این کار آسان است. البته ناگفته نماند که این لباس های الهام گرفته از استایل رترو همگی به شدت جذاب و قابل قبول اند آن هم در تمام دهه ها.
منبع
پوشاک کوهستانی